علیرضا فولادی به چشم من ببخش- آسمانی!- افق‌افق طلوع ناگهانی بیا و ماه لحظه‌های من باش در این هزارویک شب کتانی بهار من که بی تو بی تو بی تو خزانی‌ام خزانی‌ام خزانی بیا و برگ زیستن بیاور برای این درخت استخوانی تو را به انتظار می‌سرایند تمام سروهای ارغوانی تویی که کوله‌بار دستهایت پر است از خدا و مهربانی